vrijdag, juli 27, 2007
Don McCullin geëerd door Royal Photographic Society
Don McCullin will be presented with the Centenary Medal of The Society at The Royal Photographic Society Annual Awards, which take place in London in October. The Centenary Medal is awarded in recognition of a sustained, significant contribution to the art of photography. Don is heralded as one of the greatest photographers of conflict of the modern age. His first press award was for photographing the building of the Berlin Wall in 1961 and his assignments covered war, famine and poverty throughout the world.
However degrading the circumstances, his images document human conflict and grief with compassion through his own moral code. McCullin moved to photograph landscapes, aids victims in Africa and the tribes of Ethiopia. He has recently returned from photographing the conflict in Darfur and is an extremely worthy winner of this coveted award.
Bron: The Royal Photographic Society.
Lees meer bij The British Journal of Photography.
However degrading the circumstances, his images document human conflict and grief with compassion through his own moral code. McCullin moved to photograph landscapes, aids victims in Africa and the tribes of Ethiopia. He has recently returned from photographing the conflict in Darfur and is an extremely worthy winner of this coveted award.
Bron: The Royal Photographic Society.
Lees meer bij The British Journal of Photography.
# posted by Jan-Edward : 21:36
Gerard Wessel's liefde voor Rolleiflex is ongebroken
Merel Bem interviewde Gerard Wessel voor de Volkskrant over zijn liefde voor de Rolleiflex:
Als Gerard Wessel mocht kiezen, zou de Rolleiflex zijn enige camera zijn. ‘Alles wat uit mijn hart komt, heb ik hiermee gemaakt’, zegt hij. Er was een tijd dat hij kon leven van de vierkante zwart-wit beelden die hij ermee schoot. Dat de Nieuwe Revu zijn reportages over het grootstedelijke uitgaansleven, over Herman Brood, over de straat probleemloos publiceerde – zes, zeven, acht pagina’s achter elkaar.
Die tijd is voorbij. Sinds hij een paar jaar geleden te horen kreeg dat zwart-wit fotografie ‘junkenfotografie’ is, raakt hij zijn Rolleiflex-reportages nauwelijks meer kwijt. Zijn brood verdient hij nu voornamelijk met digitaal en kleur. Maar die oude vertrouwde twee-oog blijft favoriet. ‘Ik zal hem nog jaren gebruiken. Het is een heel simpel ding.’
‘Als je er al zo lang mee werkt – en ik heb deze camera vanaf 1989 – kun je ermee lezen en schrijven. Alles is standaard ingesteld. Ik varieer niet in sluitertijd, in diafragma, in flitser. Als ik met de Rolleiflex fotografeer, denk ik niet aan techniek. Dan ben ik alleen bezig met mijn onderwerp. Dat is het belangrijkste.’
Fotografen met een Rolleiflex zijn ongevaarlijk, heeft hij gemerkt. ‘De meeste mensen vinden het aandoenlijk. Ze worden er nostalgisch van. Of ze denken dat je een amateur bent. Je kunt gebruik maken van het feit dat mensen je niet serieus nemen.’
Als Gerard Wessel mocht kiezen, zou de Rolleiflex zijn enige camera zijn. ‘Alles wat uit mijn hart komt, heb ik hiermee gemaakt’, zegt hij. Er was een tijd dat hij kon leven van de vierkante zwart-wit beelden die hij ermee schoot. Dat de Nieuwe Revu zijn reportages over het grootstedelijke uitgaansleven, over Herman Brood, over de straat probleemloos publiceerde – zes, zeven, acht pagina’s achter elkaar.
Die tijd is voorbij. Sinds hij een paar jaar geleden te horen kreeg dat zwart-wit fotografie ‘junkenfotografie’ is, raakt hij zijn Rolleiflex-reportages nauwelijks meer kwijt. Zijn brood verdient hij nu voornamelijk met digitaal en kleur. Maar die oude vertrouwde twee-oog blijft favoriet. ‘Ik zal hem nog jaren gebruiken. Het is een heel simpel ding.’
‘Als je er al zo lang mee werkt – en ik heb deze camera vanaf 1989 – kun je ermee lezen en schrijven. Alles is standaard ingesteld. Ik varieer niet in sluitertijd, in diafragma, in flitser. Als ik met de Rolleiflex fotografeer, denk ik niet aan techniek. Dan ben ik alleen bezig met mijn onderwerp. Dat is het belangrijkste.’
Fotografen met een Rolleiflex zijn ongevaarlijk, heeft hij gemerkt. ‘De meeste mensen vinden het aandoenlijk. Ze worden er nostalgisch van. Of ze denken dat je een amateur bent. Je kunt gebruik maken van het feit dat mensen je niet serieus nemen.’
# posted by Jan-Edward : 18:05
Ami's world
In The Times of India staat vandaag een interview met fotojournaliste Ami Vitale onder de titel Ami's World:
I was a shy child, photography was a great way to overcome my fears. For me, it was a kind of passport that helped me to see and learn so much about other people as well as their culture. I just discovered there was another world out there.
I am not fearless and the Kashmir experience almost made me quit being a journalist. I could not believe that humans beings could be so cruel. It changed me and made me feel a deep sense of despair that is difficult to describe. I almost left India forever after the riots but I chose to stay because I knew I could not leave with only one perspective. I ended up spending five years in India and my experiences were rich and diverse. It was a privilege and I’m deeply grateful for that time.
I was a shy child, photography was a great way to overcome my fears. For me, it was a kind of passport that helped me to see and learn so much about other people as well as their culture. I just discovered there was another world out there.
I am not fearless and the Kashmir experience almost made me quit being a journalist. I could not believe that humans beings could be so cruel. It changed me and made me feel a deep sense of despair that is difficult to describe. I almost left India forever after the riots but I chose to stay because I knew I could not leave with only one perspective. I ended up spending five years in India and my experiences were rich and diverse. It was a privilege and I’m deeply grateful for that time.
# posted by Jan-Edward : 17:52
donderdag, juli 26, 2007
Kashmir, a troubled paradise
Mooie slideshow met commentaar van de fotografe, Ami Vitale.
Lees ook het interview met Ami Vitale.
Lees ook het interview met Ami Vitale.
# posted by Jan-Edward : 16:50
woensdag, juli 25, 2007
Actie voor bladenlogo Photoshop
Zeven Nederlandse tijdschriften brengen in september eenmalig een nummer uit met een logo dat aangeeft of de foto's zijn bewerkt met het veelgebruikte programma Photoshop. Viva, Marie-Claire, Playboy, Yes, Top Santé, Psychologie Magazine en Opzij doen mee met de Photoshopvrij-actie van filmster Sunny Bergman.
# posted by Jan-Edward : 12:50
dinsdag, juli 24, 2007
Nikon verkoopt meer DSLR's dan Canon
In de eerste helft van 2007 heeft Nikon in Japan meer digitale spiegelreflexcamera's verkocht dan Canon. Nikon veroverde een marktaandeel van 47,5 %, terwijl Canon terugzakte naar 36,5 %. Dit is de eerste keer dat Nikon langer dan een maand de verkoopcijfers van Canon weet te verslaan.
Het succes is voor een groot deel te danken aan de D40 en de D40x.
Lees het verhaal in de Asahi Shimbun.
Het succes is voor een groot deel te danken aan de D40 en de D40x.
Lees het verhaal in de Asahi Shimbun.
# posted by Jan-Edward : 13:39
Reuters-auto in vlammen opgegaan tijdens Tour
Tijdens een etappe van de Tour de France is de Renault Espace van de Reuters-fotografen in vlammen opgegaan. Van de kostbare foto-apparatuur kon weinig meer gered worden.
Een pijnlijke geschiedenis, in woord en beeld beschreven op het Reuters-blog: "Allo Paris, we have a problem…"
Een pijnlijke geschiedenis, in woord en beeld beschreven op het Reuters-blog: "Allo Paris, we have a problem…"
# posted by Jan-Edward : 11:17
Interview met Magnum-fotograaf Thomas Höpker
Lees Man muss sein wie die Fliege an der Wand in de Berliner Zeitung.
# posted by Jan-Edward : 09:41
maandag, juli 23, 2007
Medisch nieuws
Of het nu door al die aardige mailtjes komt of niet, ik voel me geheel onverwacht al weer stukken beter. (Heel veel dank in ieder geval!)
Helaas kan niet hetzelfde worden gezegd van fotojournaliste Alexandra Boulat, die inmiddels meer dan drie weken in coma ligt na een hersenbloeding die ze opliep in Israel. een week geleden is ze overgebracht naar een ziekenhuis in Parijs, waar haar familie woont.
Boulat kan zelfstandig ademhalen en verkeert in een stabiele toestand. Er is nog geen prognose over een mogelijk herstel.
Helaas kan niet hetzelfde worden gezegd van fotojournaliste Alexandra Boulat, die inmiddels meer dan drie weken in coma ligt na een hersenbloeding die ze opliep in Israel. een week geleden is ze overgebracht naar een ziekenhuis in Parijs, waar haar familie woont.
Boulat kan zelfstandig ademhalen en verkeert in een stabiele toestand. Er is nog geen prognose over een mogelijk herstel.
# posted by Jan-Edward : 09:42
|